- buxov
- оковы, кандалы. Buxov vurmaq см. buxovlamaq.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
buxov
Смотреть что такое "buxov" в других словарях:
buxov — is. 1. Otlağa buraxılan atların ayağına vurulan dəmir çidar. // Qandal. 2. məc. Maneə, əngəl. Buxov vurmaq (olmaq) – bax buxovlamaq 2 ci mənada. <Şərqli> öz ayağına buxov, qoluna zəncir vurmaq istəmir. O. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəncir — is. <fars.> 1. Bir birinə keçmiş halqalardan ibarət dəmir bağ; silsilə. Saat zənciri. Lövbər zənciri. İti zəncirlə bağlamaq. – Axırda Dəmirçioğlu atasından gizli bir canlı kotan zəncirini də götürüb toqqa əvəzinə belinə bağladı. «Koroğlu».… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hibalə — ə. 1) tor, cələ, tələ; 2) cidar, buxov; 3) bağ, ip. Hibalei nikah nikah rabitəsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zəncir — f. 1)bir birinə keçirilmiş metal halqalardan ibarət bağ; 2) buxov, qandal; 3) m. əsarət, zülm … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
buxovlamaq — f. 1. Ayağa buxov vurmaq. Atları buxovlamaq. // Qandallamaq. 2. məc. Əl qol açmağa, inkişaf etməyə qoymamaq, mane olmaq, əngəl olmaq, qabağını almaq. <Davud:> Daha, deyirlər, daşmır. Bəndlər onu <Kür çayını> buxovlayıb. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buxovlanmaq — f. 1. məch. Buxov vurulmaq. Atlar buxovlanmışdır. // Qandallanmaq. // məc. Əl ayağı bağlanmaq. 2. məc. Dəli olmaq. <Cahangir bəy:> Əgər bir neçə müddət də ömrüm belə keçsə, arzuma çatmasam, yəqin ki, buxovlanacağam. N. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buxovlanmış — f. sif. 1. Ayağına buxov vurulmuş. // Qandallanmış. 2. məc. Əl qolu bağlanmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buxovlatmaq — icb. Ayağına buxov vurdurmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buxovlu — sif. Ayağında buxov olan, buxovlanmış. // Qandallı, ayağına qandal vurulmuş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağlamaq — f. 1. Qızdırılmış dəmirlə damğa vurmaq. Qoyunları dağlamaq. Atı dağlamaq. – Adamı ürəkdən, heyvanı budundan dağlarlar. (Ata. sözü). 2. məc. Yandırmaq. . . Şaxta qızmar bir dəmir kimi onu dağlayır. Ə. M.. 3. məc. Adətən «ürəyini», «sinəsini»,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ip — is. 1. Uzun pambıq, kətan, yun və s. liflərindən eşilib hazırlanan və əsasən bağ kimi işlədilən məmul. İplə bağlamaq. Tayları iplə sarımaq. – <Ağa:> Gördüm yeşiyin ipi qırılıb. Molla Nəbiqulu yeşiklə bərabər ağacdan uçub, düşüb Qasımın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
